چرا دختر با پسر می خواهند با هم دوست شوند؟
انگیزههای
دوستی دختران و پسران معمولاً برای آنها مبهم است، ولی از نظر یک انگیزه
اجتماعی، باید بگویم که پسران، داشتن دوست دختر را یک قدرت فردی و اجتماعی
برای خود تلقی میکنند؛ دختران نیز داشتن دوست پسر را جاذبه فردی و اجتماعی
برای خود میشمارند. به همین دلیل در بین افرادی که این افکار وجود دارد،
نداشتن دوست دختر و یا دوست پسر، نوعی بی عرضگی و ناتوانی تلقی میشود.
دختران و پسرانی که به نوعی از وضع روانی و اجتماعی خویش ناراضی هستند و
خود را سرگردان و آشفته مییابند، از طریق برقراری ارتباط پنهانی با جنس
مخالف، در صدد کسب رضایت و اطمینان خاطرند.
اما باید این نگرش اصلاح
شود. نه دوست پسر و دختر داشتن، نشانه کفایت و قدرت است و نه اطمینان خاطر
با آن حاصل میشود. آن چه کفایت و منزلت اجتماعی میآورد، شخصیت پسر و دختر
و چگونگی برخورد با مسائل است.
آن چه احساس امنیت و آرامش خاطر
میآورد، رابطه با نامحرم نیست، چون معمولاً این روابط پایدار نمیماند و
به جای آن اضطراب حاکم میگردد، زیرا تعارض فکری و احساس از دست دادن
ارزشمندی و شرافت خویش آسیبی است که دختران را تهدید میکند. بخشی از
انگیزه دوستیها، ریشه در گرایش جنسی و غریزی دارد. فعالیت غُدَد جنسی در
دوره بلوغ از یک طرف و کمبود عاطفی که برخی از دختران درون خانواده احساس
میکنند، آنها را به سوی دوستی با پسران سوق میدهد. این گونه دوستیها چون
با انگیزه جنسی و غریزی (که گاه از دید شخص هم مخفی شده و به صورت دیگر
جلوه میکند) و با احساس کمبود و پر کردن خلأ عاطفی همراه است، غالباً ـ
نتایج غیر قابل پیشبینی منجر میشود. پس این دوستیها نه تنها سودی برای
دختر و پسر ندارد، بلکه میتواند آسیب روانی و اجتماع و تربیتی به شمار
آید.
یکشنبه 21 آذر 1389 - 1:43:17 PM